Ἡ σημασία τοῦ ὀνόματος τοῦ παιδιοῦ στήν ἀγωγή 1ο μέρος Ἱερομονάχου Σάββα...

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=90-OS5biYfY&list=PL1IyRFUYI0Q1orWzRkrsO_NBmVNiVb6Bc&index=2

Οἱ ἀληθηνοί γονεῖς-Γέροντος Ἀρσενίου Μπόκα

Ὀνομάζεσαι πατὴρ τῶν παιδιῶν σου κατὰ σάρκα, νὰ εἶσαι καὶ πατήρ τους κατὰ πνεῦμα. Ὄχι μόνο νὰ κάνης τὴν ἁπλῆ γέννησι σὰν πατέρας, ἀλλὰ προπαντὸς νὰ τοὺς δώσης τὴν καλὴ ἀγωγὴ στὸ πνεῦμα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Ἔμαθες νὰ γεννᾶς παιδιά; Τώρα νὰ τὰ παιδαγωγήσεις ὅπως πρέπει, γιὰ νὰ φέρης μὲ ἀξίατὸ ὄνομα τοῦ πατρός.

Η ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΦΗΝΕΙ ΑΝΩΡΙΜΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

      Ένα άλλο πάλι, που βλάπτει τα παιδιά, είναι η υπερπροστασία, δηλαδή η υπερβολική φροντίδα, η υπερβολική αγωνία κι άγχος των γονέων. Ακούστε ένα περιστατικό.

                Μια μητέρα μου παραπονιόταν ότι το παιδί της, πέντε χρονώ, δεν υπάκουε. Της έλεγα, «εσύ φταίεις», αλλά δεν το καταλάβαινε. Κάποια φορά επήγαμε με την μητέρα αυτήν ένα περίπατο στη θάλασσα με τ’ αυτοκίνητο της. Είχε μαζί της και το παιδί. Σε λίγο ο μικρός ξέφυγε απ’ το χέρι της κι έτρεξε προς τη θάλασσα. Υπήρχε, μάλιστα, ένας σωρός από άμμο κι απ’ την πίσω πλευρά του απότομα απλωνόταν η θάλασσα. Η μητέρα αγχώθηκε, ήταν έτοιμη να φωνάξει, να τρέξει, διότι είδε τον μικρό στην κορυφή του σωρού, μ’ απλωμένα τα χέρια να κάνει ισορροπία. Εγώ την καθησύχασα, της είπα και γύρισε την πλάτη προς το παιδί και λίγο λοξά παρακολουθούσα. Όταν ο μικρός απελπίσθηκε να προκαλεί την μητέρα του, για να την τρομάξει και να φωνάξει, όπως συνήθως, σιγά σιγά κατέβηκε ήσυχος και μας επλησίασε. Αυτό ήταν! Τότε πήρε η μητέρα το μάθημα της σωστής αγωγής.

                Μια άλλη μητέρα παραπονιόταν για τον μοναχογιό της ότι δεν έτρωγε όλα τα φαγητά και κυρίως το γιαούρτι. Ο μικρός ήταν περίπου τριώ χρονώ και την επαίδευε την μάνα καθημερινά. Της λέγω:   

                «Θα κάνεις το εξής. Θ’ αδειάσεις το ψυγείο απ’ όλα τα τρόφιμα. Θα το γεμίσεις με ορισμένη ποσότητα γιαούρτι. Θα ταλαιπωρηθείτε και οι γονείς για μερικές ημέρες. Ήλθε η ώρα του φαγητού; Θα δώσεις στον Πέτρο γιαούρτι. Δεν θα το φάει. Το βράδυ το ίδιο, την άλλη μέρα το ίδιο. Ε, μετά θα πεινάσει, κάτι θα δοκιμάσει. Θα κλάψει, θα φωνάξει. Θα τα υποστείτε. Μετά θα το φάει ευχαρίστως».

                Έτσι συνέβηκε κι έγινε το γιαούρτι το καλύτερο φαγητό για τον Πέτρο.

                Δεν είναι δύσκολα αυτά. Κι όμως πολλές μητέρες δεν τα καταφέρνουν και δίδουν πολύ αρνητική αγωγή στα παιδιά τους. Μητέρες που κάθονται πάνω απ’ τα παιδιά τους συνεχώς και τα καταπιέζουν, δηλαδή τα υπερπροστατεύουν, απέτυχαν στο έργο τους. Ενώ πρέπει ν’ αφήνεις το παιδί μόνο του να ενδιαφερθεί για την πρόοδό του. Τότε θα πετύχεις. Όταν κάθεσαι συνεχώς από πάνω τους, τα παιδιά αντιδρούν. Αποκτούν νωθρότητα, μαλθακότητα και συνήθως αποτυγχάνουν στη ζωή. Είναι ένα είδος υπερπροστασίας, που αφήνει ανώριμα τα παιδιά.

                Πριν από λίγες ημέρες ήλθε απελπισμένη μια μητέρα για τις συνεχείς αποτυχίες του γιου της στις εισιτήριες εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο. Άριστος μαθητής στο δημοτικό, άριστος στο γυμνάσιο, άριστος στο λύκειο. Στη συνέχεια αποτυχίες, αδιαφορία του παιδιού, αντιδράσεις περίεργες.

                «Εσύ φταίεις, της λέω της μάνας, κι είσαι και μορφωμένη! Τι θα έκανε το παιδί; Πίεση, πίεση, πίεση όλα τα χρόνια, ‘’να είσαι πρώτος, να μη μας ντροπιάσεις, να γίνεις  μεγάλος στην κοινωνία....’’. τώρα εκλώτσησε, δεν θέλει τίποτα. Να σταματήσεις αυτή την καταπίεση και την υπερπροστασία και θα δεις που το παιδί τότε θα ισορροπήσει. Τότε θα προχωρήσει, όταν τ’ αφήσεις ελεύθερο».

 http://www.oodegr.com/oode/koinwnia/paideia/agwgi1.htm#_Toc117698415

Περί της αγωγής των παιδιών

 Γέροντα Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτη

Απόσπασμα απο το βιβλίο Γέροντος Πορφυρίου καυσοκαλυβίτου,

«ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ» Εκδ. Ι. Μ. Χρυσοπηγής,  Χανιά, Κρήτη, 2003.

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=CG6lzaBaAcM&list=UUEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw

ΔΕΙΤΕ:

YouTube

Κύριος Ἰησοῦς Χριστός

Οικογένεια και Αγωγή των παιδιών κατά τον Άγιο Πορ...

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=9KkZClo9-04

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ (ΑΓ.ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ)

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=8az1rs9Eluk

Η ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Ἡ παρακολούθηση καί ἡ διόρθωση τῶν παιδιῶν «ἐν εἰρήνῃ».

«Μεγαλύτερη ἀπό ὅλες τίς ἀρετές εἶναι ἡ διάκριση» μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες.

Ἡ διάκριση εἶναι μεγάλη τέχνη. Εἶναι ἰδιαίτερα πολύτιμη γιά τόν παιδαγωγό καί τούς γονεῖς. Ἐκεῖνος πού ἀσκεῖ τό ἔργο τῆς ἀγωγῆς, θά πρέπει νά ἔχει μία ἔνταση προσοχῆς, ἀλλά πρό πάντων, προσευχῆς γιά τόν παιδαγωγούμενο. Οἱ γονεῖς θά πρέπει νά προσέχουνε καί τήν παραμικρή ἐκδήλωση τῶν παιδιῶν καί νά προσεύχονται συνεχῶς γι’ αὐτά.

Δέν πρέπει νά διορθώνουν ὅλα τά λάθη, ἀλλά νά τά προσέχουν ὅλα. Τό τί κάνει τό παιδί, τό πῶς ἐνεργεῖ σέ κάθε περίσταση, θά πρέπει νά τό παρακολουθοῦνε χωρίς συνεχῶς νά τό μαλώνουνε. Αὐτό εἶναι ἀγάπη. Θά πρέπει μέ διάκριση, προσοχή καί προσευχή νά διορθώνουν μόνο τά πιο βασικά. Ἀλλιῶς, ὅταν γιά τό παραμικρό τοῦ κάνουν παρατήρηση, ὄντως, λειτουργοῦν καταπιεστικά καί παροργίζουν τό παιδί.

Μετά εἶναι πολύ φυσικό νά τούς πεῖ:

-Ἀμάν πιά δέν σᾶς ἀντέχω ἄλλο. Φτάνει.

Τό παιδί μέ τίς συνεχεῖς παρατηρήσεις, μέ τίς ἀσταμάτητες ἐπιπλήξεις, πού μπορεῖ νά εἶναι καί δυσανάλογες πρός τό σφάλμα, στενοχωρεῖται, ταράσσεται, θυμώνει καί ἀντιδρᾶ.

Οἱ καλοί γονεῖς θά ἐπισημαίνουν τά πιό καίρια ἀπό τά σφάλματα καί γι’ αὐτά μόνο θά τοῦ ὀμιλοῦν μέ διάκριση. Δέν πρέπει τό παιδί νά παρωθεῖται στό νά ὀργισθεῖ. Ἄν τό παιδί ταραχθεῖ καί θυμώσει, τότε δέν μπορεῖ νά ἀκούσει τίποτα. Τότε, δέν εἶναι δυνατόν, πλέον, νά τοῦ ἀσκηθεῖ καμμία ἀγωγή μέσῳ τῶν συμβουλῶν. Γι'αυτό, ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει: «οἱ γονεῖς μή παροργίζετε τά τέκνα ἡμῶν».

Ἡ σημασία τῆς προσευχῆς στήν «ἐν εἰρήνῃ» ἀγωγή.

Ἐπίσης, ἔχει τεράστια σημασία, τό πῶς ὁ γονιός θά πεῖ στό παιδί αὐτό πού πρέπει…Θά τοῦ ὀμιλήσει, ἀφοῦ πρῶτα κάνει προσευχή, ἀφοῦ ζητήσει τήν φώτιση τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά ὁμιλήσει, ὅπως πρέπει. Θά πρέπει νά κάνει, ὅ,τι κάνει, γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τήν πνευματική ὠφέλεια τοῦ παιδιοῦ. Θά πρέπει, ὁ πατέρας ἤ ἡ μητέρα, ἐπίσης, νά προσευχηθεῖ, γιά νά δεχθεῖ τό παιδί ἐκεῖνα, πού πρόκειται νά τό συμβουλεύσουν, χωρίς νά ταραχθεῖ.

Ὅταν ὁ γονιός προσεύχεται καί μετά μιλάει, τότε τό παιδί τόν ἀκούει πολύ διαφορετικά, μέ πολύ εὐμένεια καί καλή διάθεση. Ἀξίζει νά δοῦμε τό γιατί.

Πρῶτα-πρῶτα, ἀφοῦ προηγήθηκε προσευχή, ὁ γονιός δέν κάνει τό θέλημά του ἐκείνη τήν ὥρα… Παίρνει τήν φώτιση-καθοδήγηση ἀπό τόν Θεό, κάνει ὑπακοή στόν Θεό καί μιλάει στό παιδί. Ἐπίσης, δέν λέει πλέον δικά του λόγια, ἀλλά αὐτά πού τοῦ διδάσκει τό Ἅγιο Πνεῦμα. Τά λόγια αὐτά εἶναι φορτισμένα μέ τήν Θεία Χάρη γι'αυτό καί δέν προκαλοῦν ἀντίδραση, ἀλλά φέρνουν εἰρήνη τόσο στόν ἀκροατή ὅσο καί στόν ὀμιλητή. Αἰσθάνεται τό παιδί ὅτι ὁ πατέρας του καί ἡ μάνα του τό ἀγαποῦν πραγματικά ἐν Χριστῷ.

Ἄν ὁ γονιός μιλήσει χωρίς προσευχή, ἐνεργεῖ ἐγωιστικά. Τότε, μιλάει συνήθως ταραγμένα καί ταράσσει ἐπίσης καί τό παιδί. Γενικά, πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι, καθετί πού κάνουμε χωρίς προσευχή, αὐτό εἶναι ἔργο πού ξεκινάει ἀπό ἐμᾶς. Ἅρα, εἶναι ἔργο ἐγωιστικό, ἔργο χαμένο. Ὅσο «καλό» κι ἄν φαίνεται ἐξωτερικά, στήν πραγματικότητα δέν εἶναι καλό.

Ὁ Χριστός-Εἰρήνη θά πρέπει νά εἶναι, γιά μᾶς προσωπικά, τό Α καί τό Ω.

Ποιό εἶναι ἀληθινά καλό ἔργο; Καλό εἶναι τό ἔργο, πού ξεκινάει ἀπό τόν Θεό, δηλ. ἀρχίζει μέ προσευχή· συνεχίζεται μέ προσευχή καί τελειώνει ἐπίσης μέ προσευχή. Οὐσιαστικά, τό ἔργο αὐτό εἶναι τοῦ Θεοῦ, τῆς Θείας Χάρης καί ὄχι δικό μας.

Αὐτά εἶναι τά «καλά μας ἔργα», γιά τά ὁποῖα μίλησε ὁ Κύριος καί τά ὁποῖα, ὅταν δοῦν οἱ ἄνθρωποι θά δοξάσουν τόν Πατέρα Μας τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.Τό κάθε ἔργο μας πρέπει νά ξεκινάει μέ προσευχή- ἀναφορά μας στόν Θεό. Ὅ,τιδήποτε κάνουμε, θά πρέπει νά ἔχει ἀρχή-ἀφορμή τόν Θεό, νά πραγματοποιεῖται σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί νά ἔχει ὡς τέλος-σκοπό πάλι τόν Θεό. Τότε εἶναι ὁ Χριστός τό Α καί τό Ω, ἡ ἀρχή καί τό τέλος ὅλων.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι

Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουμε άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους. Να βάζουμε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα  διάθεση, ενθουσιασμό κι αγάπη στα παιδιά. Και η χαρά που θα τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους έχει επισκεφθεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά την Χάρη. Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους. Αν οι γονείς δεν ζουν ζωή αγία, αν δεν μιλούν με αγάπη, ο διάβολος ταλαιπωρεί τους γονείς με τις αντιδράσεις των παιδιών. Η αγάπη, η ομοψυχία, η καλή συνεννόηση των γονέων είναι ό,τι πρέπει για τα παιδιά. Μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά.

Αίτια της διαστροφής των παιδιών. Οι παιδοκτόνοι γονείς

Ἀπό πουθενά αλλού δεν προέρχεται η διαστροφή των παιδιών παρά μόνο από το υπερβολικό ενδιαφέρον (των γονέων) για τα βιωτικά. Με το να αποβλέπουν δηλαδή μόνο σε εκείνα και με το να θέλουν να μην ασχοληθούν με τίποτε άλλο, αναγκάζονται να αμελούν μαζί με τη δική τους ψυχή  και τα παιδιά. Αυτούς τους πατέρες –και ας μη νομίση κανείς ότι αυτό που λέω τώρα είναι αποτέλεσμα θυμού-θα τους χαρακτήριζα χειρότερους και από τους ίδιους τους παιδοκτόνους. Διότι εκείνοι χωρίζουν βέβαια το σώμα από την ψυχή , αυτοί όμως φέροντας και το σώμα μαζί με την ψυχή την ρίχνουν στη φωτιά της κολάσεως. Και εκείνο το θάνατο οπωσδήποτε θα τον υποστή, επειδή υπάρχει ο φυσικός νόμος , αυτόν όμως μπορεί και να τον αποφύγη, εάν δεν το οδηγούσε εκεί η αδιαφορία των πατέρων. Επί πλέον το θάνατο του σώματος θα τον εξαφανίση εντελώς όταν έλθη η ανάστασις , την καταστροφή όμως της ψυχής , τίποτε πια δε θα μπορέση να την εξουδετερώση. Διότι δεν την ακολουθεί πια η σωτηρία, αλλά είναι καταδικασμένη να τιμωρήται αιώνια.
Ώστε δίκαια θα χαρακτηρίζαμε τους γονείς αυτούς χειρότερους από τους παιδοκτόνους. Διότι δεν είναι το ίδιο να ακονίση κανείς ξίφος και το να οπλίση και να το τοποθετήση στο λαιμό του παιδιού, όσο είναι φοβερό το να καταστρέψη την ψυχή του παιδιού και να την οδηγήση στην απώλεια. Διότι για μας δεν υπάρχει πιο πολύτιμο από την ψυχή.
(Προς τους πολεμούντας τοις επί το μονάζειν ενάγουσιν,
Γ΄ΕΠΕ 27, 456-470.PG 47, 352-356)


Από το βιβλίο: ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων Γ΄
«Ο ΓΑΜΟΣ, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ»
Έκδοσις:
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
http://eisdoxantheou-gk.blogspot.com/2011/10/blog-post_10.html
hristospanagia3.blogspot.gr

Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ’ την ώρα της συλλήψεώς τους

 

     Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ’ την ώρα της συλλήψεώς τους. Το έμβρυο ακούει κι αισθάνεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Ναι, ακούει και βλέπει με τα μάτια της μητέρας του. Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματά της, παρόλο που ο νους του δεν έχει αναπτυχθεί. Σκοτεινιάζει το πρόσωπο της μάνας, σκοτεινιάζει κι αυτό. Νευριάζει η μάνα, νευριάζει κι αυτό. Ό,τι αισθάνεται η μητέρα, λύπη, πόνο, φόβο, άγχος κ.λπ., τα ζει κι αυτό. Αν η μάνα δεν το θέλει το έμβρυο, αν δεν το αγαπάει, αυτό το αισθάνεται και δημιουργούνται τραύματα στην ψυχούλα του, που το συνοδεύουν σ’ όλη του τη ζωή. Το αντίθετο συμβαίνει με τ’ άγια συναισθήματα της μάνας. Όταν έχει χαρά, ειρήνη, αγάπη στο έμβρυο, τα μεταδίδει σ’ αυτό μυστικά, όπως συμβαίνει με τα γεννημένα παιδιά.

      Γι’ αυτό πρέπει η μητέρα να προσεύχεται πολύ κατά την περίοδο της κυήσεως και ν’ αγαπάει το έμβρυο, να χαϊδεύει την κοιλιά της, να διαβάζει ψαλμούς, να ψάλλει τροπάρια, να ζει ζωή αγία. Αυτό είναι δική της ωφέλεια· αλλά κάνει θυσίες και για χάρη του εμβρύου, για να γίνει και το παιδί πιο άγιο, ν’ αποκτήσει απ’ την αρχή άγιες καταβολές. Είδατε πόσο λεπτό πράγμα είναι για την γυναίκα να κυοφορεί παιδί; Πόση ευθύνη και πόση τιμή!

Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=9YRj-sw84jM

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=90-OS5biYfY

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Α΄

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

https://www.youtube.com/watch?v=75PVy7-RVy4

Ὁ Ἅγιος προφήτης Δανιὴλ. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἀκούσατε ποτέ, παιδιά μου, γιά τόν προφήτη Δανιήλ καί τούς τρεῖς νέους, τόν Ἀνανία, τόν Ἀζαρία καί τόν Μισαήλ πού εὑρέθηκαν αἰχμάλωτοι στήν Βαβυλῶνα; Προήρχοντο ἀπό βασιλικό γένος τῆς Ἱερουσαλήμ, γενναῖα παλληκάρια, τά ὁποῖα μεγάλωσαν στό παλάτι κατά τόν καιρό τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωακείμ.
Μεταφέρθηκαν σάν αἰχμάλωτοι στήν Βαβυλῶνα καί, ἐπειδή ἦταν νεαροί, ὡραῖοι στήν ὄψι καί σοφοί, τούς ἔβαλαν στήν αὐλή τοῦ βασιλέως νά εἶναι ἀνώτεροι ἀπό ὅλο τό γένος τῶν Χαλδαίων.
Ἐνῶ ὁ Δανιήλ ἀξιώθηκε νά γίνη μεγάλος σύμβουλος τῶν βασιλέως Ναβουχοδονόσορος.
Αὐτός ὁ βασιλεύς ἦταν σάν ἕνα μαστίγιο τοῦ Θεοῦ γιά νά παιδεύη τούς ἀνθρώπους πού ζοῦσαν στήν ἐπικράτειά του, ἐπάνω στήν γῆ. Αὐτός τότε ἐξουσίαζε 127 ἔθνη καί ἦταν μεγάλος λάτρης τῶν εἰδώλων. Στήν τραπεζαρία τοῦ παλατίου του ὑπῆρχαν ὅλα τά κρέατα καί τά ἐκλεκτά ποτά, διότι αὐτός ἦταν τότε ὁ μεγαλύτερος βασιλεύς ἐπάνω στήν γῆ.

Εὐλόγιος ὁ λατόμος. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

  Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά 

   Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου   

Ζοῦσε κάποτε στήν Αἴγυπτο ἕνας ἅγιος ἐρημίτης, μέ τό ὄνομα Δανιήλ. Αὐτός κάποτε ἐπῆγε στήν πόλι νά πωλήση τά ἔργα τῶν χεριῶν του. Καί ἐκεῖ ἦταν ἄνθρωπος μέ τό ὄνομα Εὐλόγιος, ὁ ὁποῖος ἔσπαζε πέτρες ὅλη τήν ἡμέρα καί δέν γευόταν τίποτε μέχρι τό βράδυ.

Ὅταν ἐρχόταν τό βραδάκι, περπατοῦσε σέ ὅλη τήν πόλι καί ὅσους ξένους εὕρισκε, τούς ἔφερε στό σπίτι του, τούς ἔπλενε τά πόδια μέ τά χέρια του, τούς ἐτάϊζε καί κατόπιν ἀπό τά ἀποφάγια τους ἔτρωγε καί ἐκεῖνος καί τά περισσεύμετα τά ἔριχνε στά σκυλιά.
Ὁπότε, πηγαίνοντας ὁ Δανιήλ νά πωλήση τό ἐργόχειρό του στήν πόλι ἐκείνη, ἐβράδυασε. Καί ὁ Εὐλόγιος ἐπῆρε αὐτόν καί ἄλλους ξένους στό σπίτι του. Τούς ἔπλυνε τά πόδια τους καί τούς ἐφιλοξένησε. Αὐτό τό ἔκαμε καί σ᾿ αὐτόν στόν μοναχό καί σέ ἄλλους ἐρημίτες.

Ἐπένδυση στήν Παιδεία (Γιῶργος Παπαθανασόπουλος)

Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι η λύση στην Παιδεία. Τα παιδιά μας πρώτα πρέπει να μάθουν για τις ρίζες τους, να μάθουν να έχουν Πίστη και να αγαπούν την οικογένειά τους και την Πατρίδα τους. Μετά μπορούν άφοβα για την ψυχή τους και τη ζωή τους να πληροφορηθούν για  τον κοσμοπολιτισμό και για τη λογική που τους επιβάλλεται από τους ισχυρούς οικονομικά και τεχνολογικά λαούς. Στην εκπαίδευσή μας σήμερα τείνουμε να ανατρέψουμε τη λογική αυτή.

Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος καί τό λεοντάρι. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

  Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά 

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ὁ Ἀδάμ ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἦταν μία εὐωδία στόν παράδεισο σάν οἰκοδεσπότης ὅλων τῶν κτισμάτων, ὥστε καί λέοντες καί λεοπάρδαλοι, τίγρεις καί πάνθηρες, ὅταν τόν ὠσμίζοντο, ἤρχοντο δίπλα στά πόδια του καί τόν ἀνεγνώριζαν γιά βασιλέα τους.
Καί ὅλη ἡ λογική κτίσις ἦταν ὑποταγμένη στόν βασιλέα πού τόν ἔπλασε ἐπάνω ἀπ᾿ὅλα αὐτά ὁ Θεός. Ὅμως ἔχασε ὁ Ἀδάμ αὐτή τήν θαυμαστή ἐπικοινωνία, ὅταν ἔσφαλε καί ὁ Θεός τόν ἔβγαλε ἔξω ἀπό τόν παράδεισο γιά τήν ἀνυπακοή του.